"Klas op Wielen" is een fantastisch "draaiend" TEAM dat door het geven van presentaties op basisscholen kinderen leert ervaren hoe het is om met een beperking te moeten leven en tegen welke praktische problemen men aanloopt. Maar bovenal willen we kinderen leren hoe men met een beperking toch volwaardig deel kan uit maken van de maatschappij. Geen zielig, maar juist een PÓSITIEF! verhaal dus! Verhalen van mensen met een beperking met ieder hun eigen handicap nemen niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk, drempels weg! Voor kinderen lijken er geen drempels te zijn, terwijl volwassenen die vaak wel hebben, waardoor zij soms “krampachtig” reageren. Kinderen zijn open, maken gemakkelijk contact en stellen vragen die volwassenen vaak niet durven stellen. Het biedt daarnaast de deelnemers de kans open over hun eigen beperking te praten. In alle opzichten dus een zeer waardevol project!!

En niet alleen de bezoeken aan de scholen zijn waardevol. Ongeveer één keer per zes weken wordt er op de locatie Potskampstraat intensief overleg gevoerd met de hele groep. Daar wordt niet alleen gesproken over de bezoeken aan de scholen, maar daar worden ook veel andere zaken besproken die op dat moment leven in de groep. Soms gaan we samen uit eten. Een aantal weken geleden nog bij De Werkwijzer op het station. Ook ontmoeten de deelnemers elkaar buiten Klas op Wielen om. Met andere woorden: Klas op Wielen is voor de deelnemer véél meer dan Klas op Wielen.

Per jaar bezoeken we zo’n 4 à 5 scholen. Gedurende twee weken heeft de school de beschikking over vele materialen die wij uiteraard zelf brengen en weer ophalen. Zo krijgt elke groep 2 weken lang een rolstoel in de klas. Het is de bedoeling dat iedere leerling bij toerbeurt in deze rolstoel de reguliere lessen volgt om zo te ervaren hoe dit is en waar je dan tegenaan “loopt”. Daarbij horen ook de pauzes en eventueel bezoek aan het toilet. Daarnaast brengen wij ook blindegeleidestokken, monopoly met braille, krukken, speciaal bestek, grijpers, tuingereedschap, geluidsmemory, brailleschriftjes en allerlei spullen die mensen en kinderen met een beperking in het dagelijks leven gebruiken. Ook zijn er dvd’s en een handige uitleg bij de verschillende materialen beschikbaar, zodat iedere docent zonder veel voorbereiding aan de slag kan. Er worden zelfs gymlessen gegeven die in het teken staan van sporten met een handicap.

Klas op Wielen is inmiddels “uitgerold” naar onze buurgemeenten. Zo hebben we inmiddels ook al scholen bezocht in De Lutte, Noord-Deurningen en Denekamp.

Dat "Klas op Wielen" inmiddels haar plek in Oldenzaal verworven heeft, blijkt wel uit het feit dat wij n.a.v. het Streetsoccer Toernooi binnenkort de beschikking krijgen over nieuwe rolstoelen, ter beschikking gesteld door de Rotary Oldenzaal die "Klas op Wielen" dit jaar als één van de goede doelen had.

Doelstelling van het project is om kinderen op basisscholen te laten ervaren hoe het is om met een beperking te moeten leven; tegen welke praktische problemen men “aanloopt”, maar ook, eigenlijk VOORAL!!! welke mogelijkheden en hulpmiddelen er zijn, om ondanks een beperking, volwaardig deel uit te kunnen maken van de maatschappij.

De lessen worden gegeven door een groep Oldenzalers met verschillende beperkingen: Nettie Heinink, Mariëlle Hommels, Theo Koop, Jan Mulder, John en Christel olde Nordkamp, Torkel Runstad, Ton Volmer, René Wubben , Hans v.d. Berg en Saskia Stinenbosch. Thea Niehof uit Lattrop maakt al vanaf het eerste uur deel uit van onze enthousiaste groep.

Contactpersoon voor de scholen is Marijke Egbers. Marijke Waardenburg is al jaren als extra begeleider bij de groep. Coördinator is John van Kempen, daarbij geholpen door Henk Winkelhuis. Marijke Egbers werkt aan basisschool De Bongerd, John en Henk zijn beide werkzaam op het Twents Carmel College, locatie Potskampstraat.

Twee weken lang staat de school van groep 1 tot en met groep 8 in het teken van mensen met een beperking. Het definitieve programma en rooster wordt door Marijke in overleg met een contactpersoon van de school samengesteld, zodat er een programma “op maat” “uitrolt”.

De Stichting Klas op Wielen is ontstaan vanuit de gemeente Dinkelland. Helaas is het project daar gestopt. In 2006 werd de kiem gelegd voor het project in Oldenzaal. Henry van Halen vroeg ondergetekende of ik dit project in Oldenzaal niet zou kunnen starten. Samen met een aantal enthousiaste mensen zijn we uiteindelijk in 2007 begonnen. De Windroos had toen de eer de eerste school in Oldenzaal te zijn. Inmiddels kunnen we vaststellen dat Klas op Wielen de afgelopen jaren meer dan 30 scholen heeft bezocht.

Zoals gezegd zitten we één keer per zes weken bij elkaar in de kantine van het LWOO TCC locatie Potskampstraat. Voor koffie, thee, met "iets erbij" is altijd gezorgd. Daarnaast vinden de vrijwilligers de waardering vooral bij het enthousiasme van de kinderen op de scholen en het feit dat ze regelmatig worden herkend en aangesproken "in de stad" of "onderweg". Hoe mooi is dat!

Gemiddeld één keer per 6 weken komen we dus bij elkaar. Daarnaast ziet men elkaar dus ook nog eens op de scholen. Plus de "minder formele" bijeenkomsten met "natje en een droogje".

Vanuit "'t Roessingh" krijgen we regelmatig nieuwe technieken te horen die de vrijwilligers weer meenemen de scholen in.

Volgens mij is dóór het bovenstaande heen de specifieke reden van de voordracht wel duidelijk geworden. Deze groep mensen, en dan met name de mensen die het échte werk in de scholen dóen, verdienen het om "in het zonnetje" te worden gezet. Dat verdienen zij écht. En dan bedoel ik geen nominatie. Een nominatie is leuk. Zij zijn al vaker genomineerd en we zien het als een mooi moment om elkaar weer te ontmoeten en er weer een mooie dag van te maken. Zij verdienen de ultieme bekroning voor hun werk!

Ik herinner mij als de dag van gisteren dat we in 2009 met de hele groep naar Zwolle zijn geweest. Het was een "prachtige dag". En de dag werd nóg mooier toen bleek dat we de Publieksprijs van de Vrijwilligersprijs van Overijssel hadden gewonnen. Een bekroning voor "a way of life"! Of in gewoon, onvervalst Twents: Een bekroning voor een ONMEUNIG POSITIEVE LEVENSINSTELLING! Een voorbeeld voor velen! Díe bekroning verdienen ze ook in Oldenzaal.

Pfjjjjj. Lang verhaal, maar het moest maar even.

Henk Winkelhuis